Diecezjalne spotkanie opłatkowe Akcji Katolickiej w Radomiu 2024
Doroczne „Spotkanie opłatkowe” członków Akcji Katolickiej Diecezji Radomskiej odbyło 27. stycznia 2024 roku w Wyższym Seminarium Duchownym. W spotkaniu uczestniczyli przedstawiciele wszystkich parafialnych oddziałów AK, byli też z nami diecezjalni księża asystenci stowarzyszenia ks. dr Andrzej Jędrzejewski i ks. Grzegorz Wójcik, a także parafialni księża asystenci. Zwyczajem tych spotkań i zaszczytem dla nas stało się też uczestniczenie w naszym świętowaniu ks. biskupa Ordynariusza, a od trzech lat bp. Marka Solarczyka. Opłatek ma symbolizować dążenie człowieka do bycia dobrym jak chleb, a dzielenie się opłatkiem wiąże się z przebaczeniem, pojednaniem i utrwaleniem przyjaznych stosunków – czy to rodzinnych, czy koleżeńskich czy wspólnotowych. Uroczystość rozpoczęła się o godz. 11. w auli WSD im. Jana Pawła II.
Na początku uroczystości Prezes DIAK p. Teresa Połeć, wprowadzając w istotę naszego uroczystego spotkania, podkreśliła wagę tradycji dzielenia się chlebem w naszym Stowarzyszeniu AK i zainicjowała „Powitalnie” wszystkich zebranych gości naszego spotkania i księży asystentów oraz członków AK, gospodarzy WSD i radomskie media. Szczególnie serdecznie prezes zaanonsowała i powitała, nieobecnego jeszcze w tym momencie z powodu obowiązków, ks. biskupa Ordynariusza, zaznaczając że zaszczytem dla nas jest możliwość świętowania podczas naszej uroczystości dokładnie trzeciej rocznicy ingresu do radomskiej Katedry Opieki Najświętszej Maryi Panny. Następnie przedstawiła program naszej uroczystości.
Pierwszym punktem programu było bardzo interesujące i aktualne w swej bożonarodzeniowej wymowie, przedstawieniem jasełkowym pt. „Książę Niebios” w wykonaniu młodych artystów KSM w reżyserii członkini AK p. Barbary z Solca, a moderowanym przez ks. Krystiana Korbę z Parafii Wniebowzięcia NMP w Solcu nad Wisłą. Atmosfera Bożego Narodzenia udzieliła się nam uczestnikom widowiska a wdzięczność za nie wyraziliśmy burzą oklasków. Zarząd DIAK podziękował drobnymi upominkami twórcom i wykonawcom spektaklu a asystent kościelny AK ks. A. Jędrzejewski w imieniu nas wszystkich wyraził im słowa podziękowania i uznania artystom i opiekunom i zainicjował wspólne zaśpiewanie kolędy.
Kulminacyjnym punktem opłatkowego spotkania była msza św., która została odprawiona w kaplicy seminaryjnej pod przewodnictwem ks. biskupa Marka Solarczyka.
Na początku Eucharystii uczestników uroczystości powitał ks. Andrzej Jędrzejewski, asystent kościelny Akcji Katolickiej Diecezji Radomskiej. Nawiązując do hasła programu duszpasterskiego na 2024r. „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”, przypomniał, że Kościół to przede wszystkim wspólnota wspólnot i podkreślił, że źródłem Eucharystii dla naszej wspólnoty AK jest Jezus Chrystus i dlatego Msza Św. jest kulminacyjnym punktem programu naszej uroczystości. W powitaniu ks. Andrzej Jędrzejewski wyraził wdzięczność Panu Bogu i pasterzowi Diecezji za wyrażanie zgody na odprawienie nam Eucharystii w tak szczególnym dla księdza biskupa Dniu. Stąd też nasz asystent DIAK ofiarował intencję mszalną dziękczynną za 3. lata posługi biskupiej w naszej diecezji biskupa Marka Solarczyka, ponadto, intencją mszalną objęte zostało nasze stowarzyszenie.
Homilia pasterza Diecezji, w nawiązaniu do sobotnich czytań liturgicznych, przesycona była nie zachwianą nadzieją w Bożą obecność i Jego moc. W homilii Ordynariusz radomskiego Kościoła, zwrócił nasza uwagę na dane na dziś niezwykłe Słowo z IV rozdz. Ew. św. Marka Ewangelisty, mówiące o życiu uczniów, których Jezus powołał, tych na których oczach wypędził złego ducha, którzy byli uczestnikami tak wielu uzdrowień z wielu chorób, łącznie z chorobą trądu, tych, którzy stawali wobec tak wielu znaków potwierdzających, że Bóg działa. I oto przychodzi ten moment tego wieczoru na jeziorze – tej łodzi – mówił Ordynariusz. Znamienne jest – rozważał ks. biskup – jak Marek (Mk 4, 35-41) to zapisuje, że kiedy Jezus powiedział – „Przeprawmy się na drugą stronę” – wsiedli do łodzi, ale „Także inne łodzie płynęły z Nim.” To co się za chwilę działo- mówił dalej biskup Marek- „nagle zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała wodą.” – nie dotyczyło tylko tej łodzi, lecz wszystkich innych, ale tylko ci krzyczeli: ulituj się czy nie jesteśmy dla Ciebie ważni – podkreślał kaznodzieja. Znamienne – rozważał dalej ks. biskup- że Ci którzy byli świadkami tak wielu cudów, którzy mieli obok siebie Jezusa, Ci krzyczeli: „…nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?” Ile jest w tym tego ludzkiego wołania, ludzkiego zagubienia, szukania pomocy – zastanawiał się ks. biskup – a jak mało jest w tym tej ufności człowieka w obecność i bliskość Boga. On jest – z mocą powiedział biskup Marek – i chcemy dzisiaj to przywołać, umocnić i chcemy za to dziękować. Przesłaniem z tego fragmentu Ewangelii, na które zwrócił uwagę nasz pasterz, jest takie wielkie wołanie: Uwierz, że jestem – obchodzi mnie co się z tobą dzieje, to ja cię poprosiłem; wypłyńmy. To co cię spotkało w życiu nie jest żadnym zaskoczeniem. Może trudno znaleźć od razu odpowiedź na pytanie; dlaczego tak się wydarzyło, ale – Jestem. I tego potwierdzenia – wskazywał ks. biskup- dzisiaj przede wszystkim potrzebujemy, chcemy to umocnić, odnowić i chcemy zanieść dalej w nasze życie. I swoistym rozwinięciem i odpowiedzią na to co zrobić, żeby obronić tę bliskość Pana Boga – kontynuował nauczanie biskup Marek, jest ta historia z pierwszego dzisiejszego czytania z Księgi Samuela wpisana w życie Dawida (2 Sm 12, 1-7a. 10-17), w której opisane są już skutki jego wyboru, jego decyzji, tego co zwykliśmy nazywać grzechem Dawida, związane z osobą Batszeby żony Uriasza Chetyty, ale przede wszystkim związane z jego postawą człowieka. Biskup przywołał w tym miejscu opisaną historię z I czytania, którą prorok Natan opowiada o bogaczu i ubogim. Biedny który ma owieczkę– tłumaczył dalej kaznodzieja – słowo to jest w naszym polskim brzmieniu jest cudownie wyrażone: ubogi – biedak – to ten który u Boga ma wszystko, a bogaty to ten, który próbuje a wręcz jest przekonany, że staje w równości z Panem Bogiem- traktuje Go na ty. Co było tą szansą w życiu ubogiego dla Dawida- zastanawiał się ks. biskup- na tym się skoncentrujmy – zalecał. Przede wszystkim było to, że Bóg go wybrał. Bóg w taki czy inny sposób, stanął przy nim i powiedział: potrzebuję Cię, jesteś umiłowany w Moich oczach, potrzebuję Cię i zawierzam Ci Moją tajemnicę królowania, Mojej obecności, Mojej mocy, Mojej wierności w życiu tych, których nazywam moim narodem. W nawiązaniu do tej biblijnej historii, ks. biskup wskazywał nam, że warto, żebyśmy i my odnowili to Słowo, które nas włączyło w życie Boga w Sakramencie Chrztu: Bóg zaznacza i potwierdza – mówił kaznodzieja – Jestem w twoim życiu bo twoje życie jest potrzebne, w tym co niesiesz, w tym w jaki sposób przeżywasz, ale przede wszystkim w tym, że Ja Jestem z tobą. Jeszcze raz odwołajmy się do tego ewangelicznego obrazu – zalecał nasz Ordynariusz – każdy z was niesie ze sobą tyle historii i oto staje Bóg. Czy odnajdziemy Go w tym że jest gdzieś obok nas w tej łodzi naszego życia czy w tej łodzi sąsiedniej łodzi, – pytał biskup – czy odnajdziemy go w tym, że rzeczywiście będziemy wołać, a może odnajdziemy w tym, że w naszym sercu będziemy szukać tej nadziei tej siły Boże jesteś pomóż mi to umocnić, tym żyć, pomóż mi nieść to dalej.
Ten drugi moment wpisany w ubóstwo Dawida – wrócił do rozważań I czytania biskup Marek – to jest ten moment opisany w księdze Samuela, w którym Dawid wyszedł na taras i zobaczył Batszebę …. a potem przyszło wszystko inne – kontynuował rozważania kaznodzieja- zaczyna się od takiego zdania: w czasie gdy królowie zwykli chodzić na wojnę … Dawid został w Jerozolimie a wysłał tam dowódcę Joaba. I w tym momencie ks. biskup wspomniał swoje rekolekcje z ojcem duchownym przed święceniami diakonatu, który w nawiązaniu do tego fragmentu wówczas powiedział; zobaczcie to jest ta szczelina, ta furtka kiedy człowiek z jednej strony deklaruje jestem z Bogiem ale zostawia pewną przestrzeń, żeby tego Boga nie było, kiedy gubi zwyczajny bieg swoich obowiązków – swego powołania. Kiedy tak patrzymy na króla Dawida – nauczał dalej nasz pasterz – kiedy zaczyna wołać; „Zgrzeszyłem wobec Pana”, a Prorok mówi: Bóg odpuszcza ci też twój grzech – nie umrzesz, ale….pojawią się konsekwencje, to my dziś – nauczał dalej – może dzięki naszemu stowarzyszeniu Akcji katolickiej chcemy odczytać, potwierdzić to co jest tym wyzwaniem, obowiązkiem, tą drogą, którą Pan Bóg nam zawierza, z której nie chcemy zrezygnować, chcemy trwać. To właśnie jest ta postawa tego człowieka ubogiego – konkludował biskup M. Solarczyk – miał on tą jedną owieczkę – ona była mu tak bliska, że nie sposób było nie poświęcić jej tyle troski, jak zaznacza autor księgi Samuela, że kochał ją jak córkę.
Ks. biskup zwrócił naszą uwagę, że dziś to jest właśnie ten czas żebyśmy potrafili zobaczyć i docenić co jest tym darem Boga wpisanym w nasze życie, wpisanym w naszą wiarę, w naszą wspólnotę. Kiedy to rozważamy; idźmy z tym głębokim przekonaniem i z tą wielką nadzieją, że Bóg się nie myli w swoich zrządzeniach– zalecał Pasterz Diecezji – On Jest– skoro daje nam ten czas, to ten czas jest potrzebny dla nas, ale i przez nas dla innych, to nas powołuje abyśmy w tych wyzwaniach, w tym czasie, byli świadkami Jego obecności, Jego Panowania, abyśmy potrafili jednoczyć tych którzy jak my chcą przy Nim wytrwać.
Niech Bóg nam w tym błogosławi – zakończył ks. biskup – Niech ta dzisiejsza Eucharystia i dar samego Boga – wskazywał – poprowadzi nas przez nasze oddanie, naszą wytrwałość ale przede wszystkim przez naszą wierność i ufność w to, że Bóg Jest i otacza nas swoją łaską i będziemy chcieli nią wypełniać wszelkie nasze działania i przyniesie nam te owoce, które będą Jego owocami ale też i będą naszą radością .
Na koniec mszy św. Prezesi DIAK p. Teresa Połeć i p. Krzysztof Linowski podziękowali za przewodniczenie i homilię Pasterzowi Diecezji oraz złożyli życzenia z okazji 3. rocznicy ingresu do naszej radomskiej Katedry. Z głębi serca składamy gratulacje z okazji trzeciej rocznicy ingresu do radomskiej katedry – zwróciła się do ks. biskupa p. Prezes – Niech dobry Bóg obdarza cię błogosławieństwem i zdrowiem, a Matka Boża otacza swoją opieką i wyprasza potrzebne łaski. Zapewniamy cię, księże biskupie Marku, o naszej modlitwie i gotowości do gorliwej współpracy w wypełnianiu przez ciebie misji w Kościele radomskim. Do podziękowań dołączył się ks. Andrzej Jędrzejewski obejmując tymi podziękowaniami też ks. Rektora WSD, Seminarium Duchowne za możliwość tradycyjnego świętowania w tych gościnnych murach oraz diecezjalne media z ich księżmi Dyrektorami.
Po mszy św. w seminaryjnym refektarzu odbył się tradycyjny „opłatek”. Po odczytaniu przez ks. Grzegorza Wójcika fragmentu Ewangelii Św. Łukasza (Łk 2,1–20) o narodzeniu Jezusa, ks. biskup, dziękując Panu Bogu za nas za nasze zaangażowanie w Dzieło Boże, złożył nam życzenia na cały rok naszej pracy formacyjnej. Asystent diecezjalny AK ks. Andrzej Jędrzejewski w imieniu wszystkich członków złożył życzenia ks. bp oraz nam wszystkim członkom i sympatykom Akcji Katolickiej. Następnie łamiąc się opłatkiem wszyscy złożyliśmy sobie wzajemne serdeczne życzenia.
Na koniec tej relacji niech mi będzie wolno wyrazić, w imieniu wszystkich uczestników spotkania, wdzięczność za ten czas łaski dla nas. Dziękujemy Panu Bogu i naszemu Zarządowi DIAK wraz z księżmi asystentami za nasze Stowarzyszenie za wszystkie nasze akcje – wydarzenia z 2023r. Dziękujemy wszystkim osobom, które przyczyniły się do zorganizowania i uświetnienia naszej uroczystości. Dziękujemy wszystkim uczestnikom opłatkowego spotkania za ten wspólnie spędzony czas. Oby ten podniosły nastrój płynący z radości betlejemskiej nocy Bożego wcielenia dodawał nam siły i chęci do spełniania naszych wspólnotowych i życiowych zadań na Chwałę Pana w całym 2024r.
Bożena Borycka POAK parafia św. Stefana Radom- Idalin
Zdjęcia autorstwa Elżbiety Warchoł – Radio Plus Radom