„Juvescit Ecclesia” – Kościół, który się odmładza. Rekolekcje dla członków Akcji Katolickiej

W dniach 15-16 marca b.r. w Domu Rekolekcyjnym w Dąbrówce nad Pilicą, odbyły się doroczne duchowe ćwiczenia formacyjne Akcji Katolickiej Diecezji Radomskiej. Rekolekcje poprowadził asystent POAK ks. Roman Adamczyk, proboszcz parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Radomiu. Motywem przewodnim rekolekcji kaznodzieja –  uczynił List Iuvenescit Ecclesia na temat relacji między darami hierarchicznymi a charyzmatycznymi dla życia i misji Kościoła wydany w Kongregacji Nauki Wiary 15.05.2016. W ćwiczeniach duchowych wzięło udział ok. 120 osób członków i sympatyków AK oraz księża asystenci DIAK i POAK i zarząd AK z p. Prezes Teresą Połeć na czele.

Szczególnym wydarzeniem naszych rekolekcji była obecność podczas sobotniej Eucharystii pasterza naszej Diecezji z wzmocnieniem nas duchowo Słowem Bożym. Biskup Marek Solarczyk w homilii zachęcał do budowania mocnych fundamentów naszej wiary i przeżywania naszego życia i wiary, jako ci, którzy trwają przy Chrystusie, aby w tej wędrówce wiary towarzyszyły nam trzy cnoty: wiara, nadzieja i miłość. W nawiązaniu do zadań naszego Stowarzyszenia  pasterz Diecezji inspirował nas  byśmy byli gotowi podjąć wiele wyzwań, które stawia przed nami przynależność do Akcji Katolickiej, a co ważne jest, aby mieć wokół siebie ludzi, którzy będą mogli nam pomóc w drodze. Ks. biskup spotkał się z nami po Eucharystii i przekazał nam m.in. aktualne informacje z życia Kościoła po Zebraniu Plenarnym KEP.

Podczas naszych rekolekcyjnych Dni Skupienia ks. Roman wygłosił nam 5 konferencji w tym jedną w czasie modlitwy podczas Apelu Jasnogórskiego a niedzielną konferencję po merytorycznym wprowadzeniu, w formie warsztatów dyskusyjnych. Kazanie podczas wieńczącej rekolekcje niedzielnej Eucharystii wygłosił asystent DIAK ks.  dr. Andrzej Jędrzejewski.

W pierwszej nauce, ks. R. Adamczyk prowadzał nas w zagadnienie relacji pomiędzy darami hierarchicznymi a charyzmatycznymi Ducha Świętego dla Kościoła jako dwa Jego tchnienia. Przypomniał, że Chrystus przekazał prowadzenie Kościoła Duchowi Świętemu. Rekolekcjonista podkreślił, na podstawie wspomnianego dokumentu, że  „Kościół odmładza się na mocy Ewangelii, a Duch Święty stale go odnawia, budując i prowadząc go „poprzez rozmaite dary hierarchiczne i charyzmatyczne”. Kaznodzieja podkreślił i wyjaśnił relacje między tymi darami Ducha Świętego, którymi są pokora i posłuszeństwo.

Rozważaliśmy też w jakiej kondycji jest obecnie Kościół, w świecie sekularyzacji w czasie powszechnej apostazji. Rekolekcjonista zwrócił uwagę, iż należy sobie uświadomić, że procesy laicyzacyjne były, są i będą. A mimo tego, jak mówi dokument będący kanwą rekolekcji – podkreślał ks. Roman –  Duch Święty powołuje nowe wspólnoty „ czyni ich zdolnymi i gotowymi do podejmowania rozmaitych dzieł lub funkcji mających na celu odnowę (…) Kościoła” tzw. wiosnę Kościoła. Jednakże – zalecał dalej kaznodzieja – te oddolne tchnienia powinny przebiegać nie przez prozelizm a przez przyciąganie.

Kolejna nauka dotyczyła Teologii charyzmatu.

Charyzmat – definiował kaznodzieja – jest darem Ducha Świętego, szczególnym nas uposażeniem, ale nie dla nas ale aby się nim hojnie dzielić. Rekolekcjonista powoływał się na nauczanie Świętego Pawła, który wskazywał żeby dzielić się tymi charyzmatami, żeby od nich „nie spuchnąć”. Należy rozróżnić przy tym pojęcia łaska a charyzmat – jako dary Ducha świętego- mówił ks. Roman: – łaska to dar Boży powszechny dla wszystkich, a jak mówi mały Katechizm w  szóstej prawdzie wiary wyznajemy, że łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna, – charyzmat – to wyjątkowa łaska Ducha Świętego, dana nie wszystkim, niejednakowo, dary charyzmatyczne, udzielane są przez Ducha «który wieje tam, gdzie chce» (J 3, 8) i rozdziela je «tak, jak chce» (1 Kor 12, 11). Kaznodzieja przedstawił nam różne rodzaje charyzmatów m.in.; charyzmaty, służące wspólnemu pożytkowi — czy to charyzmaty słowa (mądrości, wiedzy, proroctwa, zachęcania) czy działania (mocy, posługiwania, rządzenia) — niosą ze sobą także pożytek osobisty, tym którzy są nimi obdarzeni, na drodze miłości.  Są wśród charyzmatów – kontynuował rekolekcjonista – dary wyjątkowe (uzdrawiania, dzieł mocy, mnogości języków), są też dary zwyczajne (nauczania, służby, dobroczynności), dary pomagające prowadzenia wspólnot (por. Ef 4, 11), a także dary udzielane przez włożenie rąk (por. 1 Tm 4, 14; 2 Tm 1, 6). W drugiej części tej nauki ks. Roman zalecał nam m.in. zagłębienie się w czytania Ewangelii z Kazania na Górze i psalmów żebyśmy zrozumieli czego nam potrzeba, byśmy poznali, że jesteśmy synami Boga.

Następny temat rozważań wiązał się z charyzmatem proroctwa. Dotyczył też, bulwersującego opinię katolicką i nie tylko, tematu religii w szkole i stanowiska KEP. Niezależnie od tego jak sprawa się potoczy to Kościół musi głosić Ewangelię i katechizacja musi być realizowana- stwierdził nasz rekolekcjonista.

Dzień pierwszy rekolekcji zakończyliśmy Apelem Jasnogórskim.

W niedzielę 16.03. dzień rozpoczęliśmy modlitwą o godz. 7. rano, a nauka rekolekcyjna dotyczyła charyzmatu miejsca, którym w czasie naszych rekolekcji był Domu Rekolekcyjnym w Dąbrówce. I tu ks. Roman przytoczył nam historię powstania Ośrodka, którą osobiście doświadczał.

Kolejna nauka poświęcona została tematowi „Teraźniejszość i przyszłość Akcji Katolickiej w Polsce” w oparciu o wykład ks. prof. Tadeusza Borutki. Jednakże, nasz rekolekcjonista ze zbyt pesymistycznymi tezami dotyczącymi teraźniejszości i przyszłości, jego zdaniem, zawartymi w referacie przygotowanym na Krajowy Zarząd i Krajową Radę Akcji Katolickiej nie do końca się zgadzał. Ks. Roman Adamczyk – asystent POAK, na bazie wspomnianego referatu, rozpatrzył trzy wymiary AK;

– wczoraj AK – kaznodzieja podkreślił, że Akcja Katolicka działa już w Polsce od trzydziestu lat i jej historia naznaczona jest wieloma blaskami i nie możemy zagubić wdzięczności wszystkim zaangażowanym przez lata w Stowarzyszenie, tak Tym którzy są ciągle Kościołem pielgrzymującym (w naszej Diecezji najdłużej  asystentem DIAK jest ks. A. Jędrzejewski) oraz Tym, którzy są już w Kościele oczyszczającym lub uwielbiającym,

– dziś AK –  ks. Adamczyk wymienił za ks. Borutką cienie w obecnym funkcjonowaniu AK m.in.; spadek liczebności członków (aczkolwiek dziękujmy Panu, że jesteśmy – dodał rekolekcjonista), niema następstwa pokoleń – ludzi młodych (aczkolwiek dotyczy to wszystkich Stowarzyszeń), w dotychczasowej działalności AK popełniliśmy wiele błędów (wśród nich ks. Borutka wymienia:

• utratę świadomości teologicznej tego, czym jest Akcja Katolicka,
• nie docenianie wystarczająco „Materiałów formacyjnych”,
• niektórym odpowiedzialnym za rozwój Akcji Katolickiej wydawało się, że najważniejsza jest jej aktywność,
• zdarzało się i tak, że wielu widziało w niej trampolinę do kariery politycznej czy innej ,
• nie doceniliśmy wartości modlitwy i życia sakramentalnego, zwłaszcza Eucharystii (w tym miejscu rekolekcjonista wyraził swoje wątpliwości co do postawionej tezy),
• był czas, że niektórzy duchowi liderzy zachwycali się jej świetlaną historią AK i na tym poprzestali ( i tu też ks. Roman wyraził swoje wątpliwości).
• zabrakło prawdziwych liderów, którzy postrzegaliby udział w życiu Akcji Katolickiej w kategoriach wiary,
• brakuje prawdziwych liderów, dla których Akcja Katolicka byłaby pasją wypływającą z miłości do Kościoła i poświęceniem ).

– jutro AK – rekolekcjonista zwracał uwagę na potrzebę, aby Akcja Katolicka była obecna we wszystkich parafiach, gdyż ludzie wierzący mają do niej prawo, podkreślał  też, że powoływanie nowych oddziałów nie jest łatwe, wymaga mądrej współpracy z duszpasterzami,

ludzie świeccy mają prawo do AK, a realizacja tego prawa jest obowiązkiem duszpasterzy.

Duszpasterz zwrócił też uwagę, że w Polsce zaczął się  na totalny kryzys powołań stąd ta pomoc świeckich jest bardzo potrzebna w Kościele; zatem w Roku Nadziei rozpalmy w sobie iskrę  Nadziei- zachęcał rekolekcjonista.

Ostatnia nauka dotyczyła bardzo aktualnych problemów pojawiających się w Kościele i w przestrzenia publicznej t.j . „ Zamęt w świecie i Kościele”. Miała charakter warsztatów po wprowadzeniu rekolekcjonisty wywiązała się dyskusja.

Ks. Roman zwrócił uwagę, że współczesna cywilizacja niszczy pojęcie cnót teogonalnych i wszystko to prowadzi do dramatów;

• wiarę – poprzez wszechobecne bałwochwalstwo- mimo wykształcenia jesteśmy zabobonni,
• miłość poprzez wyśmiewanie, wulgaryzmy i hedonizm,
• nadzieję – człowiek tak zachwycił się tym światem, że nie myśli co dalej, panuje błogostan.

Niestety my żyjemy w tym zamęcie cywilizacyjnym i ta atmosfera nas przenika.

W kontekście zamętu w Kościele, kaznodzieja zwrócił uwagę na następujące problemy:

• zamęt doktrynalny – (nadprodukcja teologów ),
• synkretyzm;
• zamęt na polu duszpasterskim – np. różne podejścia do komunii osób żyjących w związkach niesakramentalnych;
• zamęt wynikający z różnego rozumienia norm moralnych,
• zamęt spowodowany kluczem politycznym,
• poprawność polityczna,
• hipokryzja,
• zamęt wynikający z kryzysu władzy,

Czas rekolekcji był dla nas czasem Bożej łaski; dużym przeżyciem  formacyjnym, duchowym i modlitewnym ale także integracji wspólnotowej, za co dziękujemy Panu Bogu. Za wspaniałe prowadzenia bardzo dziękujemy ks. Romanowi Adamczykowi, za organizację naszych Dni skupienia dziękujemy naszym księżom Asystentom DIAK: ks. dr. Andrzejowi Jędrzejewskiemu i  ks. Grzegorzowi Wójcikowi, Zarządowi AK z P. Teresą Połeć na czele. Za gościnę dziękujemy naszemu gospodarzowi miejsca ks. Grzegorzowi Wójcikowi i wszystkim osobom, które przyczyniły się do bardzo dobrego przebiegu naszego Formacyjnego Spotkania. Dziękujemy. Oby ten czas ćwiczeń duchowych przygotował nas i zaowocował łaskami od Zmartwychwstałego Jezusa w czasie Świąt Wielkiej Nocy oraz w całym roku 2025, funkcjonowania naszego Stowarzyszenia – roku zwykłego Jubileuszu pt. Pielgrzymi Nadziei.

Bożena Borycka

POAK  Radom Idalin